تصاج

کارلس سافوردا پويول متولد 13 آوريل سال 1978 است. پويول در پوبلا دي سگوئر شهري در شمال ايالت كاتالونيا چشم به جهان گشود و به نوعي مي توان گفت تماما بارسايي است. او دوران فوتبالي خود را در بارسلونا آغاز كرد و براي تيم هاي دوم و سوم بارسلونا سالها درخشيد. در فصل 96-97 يك بار براي تيم دوم بارسا به ميدان رفت و البته گلزني هم كرد. در دو فصل بعد يعني 97 تا 99 در 74 بازي براي بارسا 3 بار گلزني كرد. او در فصل 1999 و در حالي كه 8 بازي در خدمت تيم ب بود، به تيم اصلي فرا خوانده شد و در واقع پس از ارئه ي بازي هاي قابل قبول مورد توجه لوئيس ونگال، مربي هلندي وقت بارسا قرار گرفت و براي اولين بار در تاريخ 2 اكتبر 1999 مقابل وايادوليد و با پيراهن شماره ي 24 براي تيم اصلي به ميدان رفت.
                                

در آن برهه از زمان مدافعاني چون فيليپ آبلاردو، رازيگر و دي بوئر از ديگر اركان خط دفاعي اين تيم بودند و پويول جوان به عنوان مدافع راست به بازي گرفته مي شد. از همان زمان هم قدرت تدافعي او بر حركات هجوميش چربش داشت، به طوري كه تا حد زيادي به دفاع نه چندان مطمئن بارسا استحكام بخشيد. در همين سالها بود كه توانست نخستين مقام جهاني خود را در المپيك با اسپانيا در سيدني استراليا كسب كند. بعد از آن تورنمت بود كه مربي هلندي اعتماد بيشتري به وي كرد، به طوري كه پويول يك عنصر دائمي براي تيم محسوب شد.
روند رو به رشد او در سالهاي اخير خيره كننده و چشم گير بوده است. در فصل 2001-2001 در تركيب منتخب يوفا قرار داشت. در آن سالها پويول به عنوان دفاع راست براي اين تيم 11 نفره بر گزيده شده بود. در سالي كه بارسا در رتبه ي حقارت بار 12 هم قرار گرفت اما تا رده ي دوم در پايان فصل صعود كرد.

پويول به همراه رونالدينهو از اركان اصلي اين صعود بودند تا جايي كه اگر چند هفته ي ديگر ليگ ادامه مي یافت بارسا مي توانست والنسياي قهرمان را هم كنار بزند.
او در تيم ملي در همين سالها حضور داشت. مهمترين بازي او به همراه اسپانيا به جام جهاني 2002 بر مي گردد كه البته در بازي با كره اسپانيا اسیر اشتباهات داوری شد و اين تيم نتوانست به مرحله ي نيم نهايي راه يابد. او در يورو 2004 در تركب قرمز پوشان قرار داشت ولي نتوانست به موفقيتي دست يابد.
اوج سلطنت پويول در خط دفاع بارسلونا به فصل 2004-2005 بر مي گردد، جايي كه او كاپيتان اول بارسلونا شد، آن هم در سني كمتر از 25 سالگي. اگرچه پويول در فصل قبل از آن هم بعد از انريكه و کوکو سومين كاپيتان محسوب مي شد. اين در حالي بود كه تيم هاي بسيار قدرتمندي خواهان به خدمت گرفتن او شدند كه در راس انها آث ميلان ايتاليا قرار داشت و برلوسكوني گفته بود زوج نستا و پويول يك زوج طلايي براي آنها خواهد بود.

ولي زماني كه كارلوس پويول با بيان جمله «بارسلونا براي من مانند اكسيژن است و بدون اين تيم زندگي برايم معني ندارد» ميزان تعصب راسخ خود را به همگان نشان داد، نه تنها ميلان بلكه تيم هاي ديگر از خريد وي كاملا مايوس شدند. پويول تا سال 2010 با بارسا قرار داد دارد و با توجه به ميزان اين تعصب بايد پويول را هميشه بايد يك بارسايي بدانيم. قدرت بدني بالا، هوش سرشار در امور دفاعي، پرش هاي حيرت آور و قدرت جالب در زدن ضربات سر در عمق دفاع بارسا و البته تعصب بالا همگي ستودني هستند، البته چيزي كه بازيكنان بارسا از آن ياد مي كنند، این است كه در شرايط سخت هميشه به تيم روحيه مي دهد و اين خود خصوصیتی طبيعي برای یک کاپیتان واقعی در فوتبال است. پس از شش سال ناكامي بارسلونا در كسب مقام اولي در جام هاي مختلف، اين طلس در دوران کاپیتانی پويول شكسته شد و وي را مي توان كاپيتان خوش يمني ناميد.

پويول در 2 سال گذشته از اركان هميشه اصلي اين خط دفاعي بوده تا جايي كه خوان لاپورتا به عنوان تشکر، حقوق او را دو برابر كرده است.
اگر با خود بنگريد مي بينيد که اگر بارسا در خط دفاعي خود پويول را نداشته باشد، چه اتفاقي براي اين تيم مي افتد. به عنوان مثال پس از شكست سنگين بارسلونا در مقابل زاراگوزا با نتيجه ي 4 بر 2 به يك باره شيرازه ي اين تيم اسپانيايي از هم پاشيد. تيمي كه در 20 بازي فقط 16 بار گل خورده است، به يك باره در يك بازي 4 گل را دريافت كند؟ شاید بتوان چنین ترازدی را از تاثير پويول در خط دفاعي بارسا دانست.

پويول و رئال مادريد

جالب است بدانيد پويول همواره در بازي هاي رو در رو مقابل رئال مادريد بازی درخشانی را به معرض نمایش گذارده و به حق كابوس مهاجمان رئال مادريد در چند سال اخير بوده است . از به ياد ماندني ترين باري هاي پويول مي توان به ديدار فصل 2003 در ورزشگاه سانتياگو برنابئو اشاره كرد، در بازي اي كه بارسا در نهايت مغلوب حريف ديرينه ي خود شد. در نيمه ي اول زير آماج حملات رئال مادريد پويول مسير ضريه ي وحشتناك روبرتو كارلوس را كه از فاصله ي كمتر از 6 متري زده شده بود، را دليرانه و جسورانه با قرار دادن صورتش در مسیر توپ تغيير داد. رائول هم در پايان آن بازي او را بهترين مدافع جهان و با تعصب خواند.

ليگ قهرمانان

به طور قطع بعد از جام جهاني، فتح ليگ قهرمانان اروپا براي هر بازيكني رويا است. كاپيتان پويول با بالای سر بردن این جام، تالار افتخارات فردی خود را باشکوه تر و پایه های شخصیت اسطوره ایش در کاتالونیا را استحکام بیشتری بخشیده است.

بدون تردید نام و یاد کارلس پویول، در صف بزرگانی چون یوهان کرایوف، هریستو استوویکوف، روماریو، ریوالدو، لوئیس انریکه و بسیاری دیگر از ستارگان بلند آوازه بارسلونا، برای همیشه در کتاب تاریخ افتخارات کاتالونیا ثبت خواهد شد، و او در دل های همیشه مظهر استواری و تعصب و جنگیدن برای اعتقاد خواهد بود.